என் கதி என்ன? – கவிதை
என்னை –
உதறியது நம் சமூகம்!
வேண்டாதவனாய் வீழ்ந்து கிடக்கின்றேன்.
வெட்கித் தலை குனிய எனக்கேது சொரனை!!
சலித்ததுவே என் வாழ்க்கை!
காலம் – மாற்றிடுமா என் போக்கை?!
தடை தாண்டிய பேச்சுக்கள் தான்
அறுத்துடுமோ என் நாக்கை?!
கல் நெஞ்சனாய் மாறுவேனா?
காடே கதியன்று போவேனா?
இல்லை –
பாதியிலே எனையிழந்து பரிதவித்துப் போவேனா?
புதிய வாழ்க்கை தனைப் புனைவேனா?
புத்தம் புதியன செய்வேனா?
இல்லை –
பழமைதனைப் புதிதாய் முடிவேனா?
வாழ்க்கை என்பது பிழிந்தெடுத்த தேனா?
இல்லை-
பூச்சிகளுக்கப்பால் பதுங்கியிருப்பது தானா?
பாசம் என்பது வீணா?
அது போலி வேஷம் தானா?
இல்லை –
போகப் போக மாறும் தானா?
அன்பு எனக்கு ஒளிவிளக்கு!
அனைவரிடமும் இருந்தால் – நலம் நமக்கு.
அது இல்லாததால் தானே நாடே நாறிக் கிடக்கு!
போலிவாழ்க்கை ஒரு சுவரொட்டி!
பொய்ப் பிரச்சாரம் கண்டால் நில் எட்டி!
பசியென்றாலும் வாயில் தினித்துவிடாதே அது சுடு ரொட்டி!
நிலைப்பது ஓரிரு நாட்களே!